In DOUBLET koppelen we twee kunstenaars aan elkaar. Op het eerste gezicht lijken de werken die ze neerzetten in niets op dat van de ander. Zoals een videowerk over planten en een bos, samen met felroze kunststof ledematen… Toch is er altijd een overeenkomst. De bezoeker hoeft dit niet uit te puzzelen of tot een soort oplossing te komen, maar kan het gebruiken als aanleiding om in gesprek gaan met de kunstenaars, met het kunstwerk en met andere bezoekers.
Als directeur van het Stedelijk Museum Amsterdam, organiseerde Rudi Fuchs onder heel veel andere prachtige dingen, de tentoonstellingen reeks Coupletten. Het concept was niet één expositie te maken, maar meerdere tegelijkertijd en deze door elkaar heen te laten lopen, aangevuld met grote werken van de moderne kunst uit de eigen collectie. Fuchs’ stijl van verbanden leggen en associëren zorgde voor frisse inzichten en een andere manier van kijken.
Deze manier van confronteren en uitdagen inspireerde Concordia tot het maken van tentoonstellingen waarbij ruimte wordt gegeven aan nieuwe ideeën over kunst. We willen onderzoeken wat er gebeurt als werken die niks met elkaar gemeen lijken te hebben – die niet linken aan eenzelfde stroming, niet een culturele achtergrond delen, niet dezelfde ideeën nastreven over kunst of over het leven- samen getoond worden en met elkaar in gesprek gaan. Wat doet de combinatie met de manier waarop bezoekers de werken zien en er mee om gaan? Wat doet het met de kennis van de bezoeker, worden ideeën uitgedaagd of gaat het kijken in deze manier van tentoonstellen over iets anders?